Οι δηλώσεις καλλιέργειας μέσω των οποίων πληρώνεται το μεγαλύτερο ποσοστό των κοινοτικών αγροτικών ενισχύσεων (περίπου 1,9 δισ. ετησίως) δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα.

Οι λιανοπωλητές και οι κυβερνήσεις της Ευρώπης έχουν εγκλωβιστεί στην πιο σκληρή διαμάχη τους για το κόστος τροφίμων μετα τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο, με τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να καταφεύγουν σε ελέγχους τιμών για να αντιμετωπίσουν τη χειρότερη κρίση κόστους ζωής εδώ και μια γενιά τουλάχιστον.

Τον τελευταίο καιρό διανύουμε μια περίοδο μεγάλων αλλαγών στον αγροτικό τομέα. Αλλαγές που μάλλον δεν έχουν επικοινωνήσει όσο πρέπει οι έχοντες την ευθύνη. Οι αλλαγές αυτές εξελίσσονται σε πολλούς τομείς και ένας από αυτούς είναι και ο Γεωργοοικονομικός.

Οι αγρότες συζητούν για την κατάσταση που επικρατεί στη γεωργία και την κτηνοτροφία και τονίζουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, όπως η μείωση των επιδοτήσεων, ο αυξανόμενος ανταγωνισμός και η ανεπαρκής υποστήριξη από το κράτος.

Το 2023 είναι το πρώτο έτος εφαρμογής της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Από φέτος και μέχρι το 2027, από τον Πυλώνα Ι, κάθε χρόνο διατίθεται και ΘΑ διατίθεται για άμεσες ενισχύσεις, το ποσό των 1,9 δισ. Ευρώ,

Το ερώτημα που τίθεται συχνά από τους καταναλωτές είναι γιατί συνεχίζουν να παραμένουν ψηλά οι τιμές των τροφίμων ενώ  μειώνεται ο πληθωρισμός; Ας εξετάσουμε κάποιους από  τους παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό το φαινόμενο.